శ్రీకృష్ణావతారం

(శ్రీకృష్ణ స్తోత్రం  )
శృంగారరస సర్వస్వం సిఖిపింఛ విభూషణం
అంగీకృత నరాకారం ఆశ్రయే భువనాశ్రయం
ఆశ్రయే భువనాశ్రయం

(శ్రీకృష్ణుడు   అర్జునిడి తో) 
ఊరక చూచుచుండమనుట  ఒప్పుదుగాని  భవత్గ్రహస్తు నన్
బారగాజూచి నీరిపులు  ఫక్కున నవ్వి అనాదరింతురు
ఆశూరకులంబు మెచ్చ రిపుసూధన తాబరమూను నీకు నే సారధినై
విజయసారధి నామంబునన్ చరించెదన్.. విజయసారధి నామంబునన్ చరించెదన్


(శ్రీకృష్ణుడు ఆశ్వత్హామ  తో కర్ణుడి గురించి ) 
సేవా ధర్మము సూత ధర్మము రాశీభూతమైవొప్ప 
వాచావాత్సల్యము జూపే కర్ణుడిటు మాత్సర్యంబు మీకేల 
రాజేవేళన్ మిముగోరునో అనికి నాడే పొండు  పోరాడ
లేదా..  వర్జింపుడు కర్ణు చావువరకో ఆధ్యంతమో యుద్ధమున్
వాచావాత్సల్యము జూపే కర్ణుడిటు

(భగవత్గీత  తెలుగు లో క్లుప్తంగా )
తనువుతో కలుగు భాంధవ్యమ్ములెల్ల తనువుతో నశియించి ధరణిలో గలియు
తనువనిత్యము నిత్యమ్ము ఆత్మ ఒకటే.
చినికి జీర్ణములైన చేలముల్ వదలి క్రొత్త వలువలు గట్టికొన్నట్టి రీతి
కర్మానుగతి ఒక్క కాయమ్ము వదలి వేరొక్క తనువు ప్రవేశించు నాత్మ  
ఆత్మకు ఆదియు  అంతమ్ము లేదు  అది గాలికెండదు, అంబుతో తెగదు,
నీట నానదు అగ్ని నీరైపోదు

కరుణా విషాదాలు కలిగించునట్టి  అహమ్మును మమకారమావలనెట్టి  
మోహమ్ము వీడి ప్రబుద్ధుడవగుమా

ఒక్కడు చంపు వేరొక్కడు చచ్చుననుమాట పొరపాటు, ఆ భ్రాంతి విడువుము
పురుషుల ఉత్తమపురుషుండ నేనే కనులకు దోచు  జగమ్ము  నేనే జగదాత్మను నేనే
జగము సృజియించి పోషించి లయమును గావింతు నేనే

స్వార్ధమ్మునకు ధర్మమాహుతిజేసి మదమత్సులై పేరు మానవకోటి నాసంము జేయ సంకల్పించినాడ ఈ రణయజ్ఞమ్ము నెవ్వరు ఆపలేరు మృత్యు ముఖమ్ములో మెదగుచున్న రాజలోకమును రక్షింపలేరు
నాచేత హతులైన నరనాయకులను వందింప నిమిత్త మాత్రుండ వీవు   భీష్మాది కౌరవ వీరలోకంబు నా గర్భమున మహానలకీనలందు కాలుచున్నారు ఇదే కనుము కౌంతేయా